Een secretaresse moet van haar baas op hoge hakken lopen en strakke satijnen kleding dragen. Ook noemt hij haar regelmatig 'glimkont'. Wat zegt de rechter over deze bizarre kledingeis?
Een jonge vrouw begint als secretaresse bij een ingenieursbureau. Het is haar eerste baan. Ze werkt voor de directeur en diens vrouw. Voordat ze in dienst treedt, krijgt ze te horen dat ze representatieve kleding en hoge hakken moet dragen. Er wordt voor haar strakke, satijnen kleding besteld in het buitenland. De werkneemster voldoet aan het vreemde verzoek, maar voelt zich niet prettig in deze kleding. De vrouw van de directeur zegt tegen de jonge vrouw dat ze de satijnen kleding moet dragen, omdat het haar man “kracht geeft”.
Functioneringsgesprek
Na een half jaar krijgt zij een contract voor onbepaalde tijd. Wel is er tijdens een functioneringsgesprek gezegd dat ze nog wat aan haar functioneren kan verbeteren. Na anderhalf jaar krijgt ze verwijten dat haar functioneren achterblijft en dat ze veel fouten maakt. Wanneer er niets verandert in positieve zin, zal dit gevolgen hebben voor het dienstverband.
De werkneemster maakt bezwaar tegen het functioneringsverslag en noemt bovendien haar eerdere gesprekken waar ze haar kledingeis ter discussie stelde. Bovendien maakt zij via de HR-manager melding van seksuele intimidatie. Hierna meldt ze zich ziek. Ze komt onder psychiatrische behandeling en slikt medicijnen.
Mediation
Er volgt mediation, maar de werkgever stelt voor de arbeidsovereenkomst tegen betaling van een neutrale vergoeding te beëindigen. Dit accepteert de vrouw niet, omdat zij compensatie wil voor de seksuele intimidatie. De werkgever ontkent echter dat hier sprake van was intimidatie en gaat daarop over tot een verzoek bij de kantonrechter om de arbeidsovereenkomst wegens gewichtige redenen te ontbinden: het functioneren van de werkneemster laat te wensen over. Ook is de werkgever van mening dat de arbeidsverhouding verstoord is geraakt, vanwege de beschuldiging van seksuele intimidatie. De werkneemster zegt dat haar functioneren geen onderwerp van kritiek is geweest. Ze schaamde zich omdat ze satijnen kleding moest dragen en werd beschimpt door de directeur met woorden als “glimkont”. Verder zegt ze door de directeur betast te zijn. Ze is door dit alles depressief geraakt.
Oordeel
De kantonrechter is van oordeel dat de arbeidsverhouding zodanig is verstoord dat voor verdere samenwerking geen basis meer bestaat. De werkgever heeft onvoldoende bewijs voor het disfunctioneren. Er zijn onder meer geen verbeteringsdoelstellingen geformuleerd.
Dat de werkneemster werd betast door de directeur kan niet worden bewezen. Wel zijn er voldoende feiten aangevoerd die seksuele intimidatie doen vermoeden. Zo heeft de voorganger van de werkneemster verklaard dat de directeur verlangt van zijn secretaresse dat zij strakke satijnen kleding draagt. Omdat deze kleding de contouren van het vrouwelijk lichaam sterk accentueert, is er sprake van een zogenoemde seksuele connotatie. Zowel de werkneemster als haar voorganger vonden deze kleding zeer onbehaaglijk. Ook andere collega’s merkten dit bij de werkneemsters op. De rechter vindt dan ook dat de persoonlijke waardigheid van deze vrouwen is aangetast.
Verder heeft de HR-manager nauwelijks actie ondernomen inzake de klacht over seksuele intimidatie. De verstoring van de arbeidsverhouding is geheel aan de werkgever te wijten. Met name door de gezondheidsklachten bij de werkneemster, stelt de kantonrechter een vergoeding vast van 20.000 euro.
Bron: PW de Gids
Lees ook
Zo stelt HR beleid op rond seksuele intimidatie
The post Secretaresse krijgt bizarre kledingeis appeared first on Management Support.